Het kan verkeren! Na twee grandioze trektochten in 2008 (vier jaar na mijn open hartoperatie) en 2014 van Arnhem naar Leeuwarden v.v. wilde ik dit jaar met Bram een tocht maken over IJssel, Randmeren, Utrechtse Vecht, Oude Gracht, Kromme Rijn en de Nederrijn naar Arnhem. Alleen heb ik deze tocht al meerdere malen gevaren.
Maandag 13 juli vertrokken we met goed kanoweer, geen zon, naar Deventer.
Bij Zutphen was ik echter dermate moe dat ik bij het zien van een goede uitstapplaats eruit stapte om samen met Bram kamp te maken en wat te eten. (16.00) Bram kon nog wel door maar de zwakste schakel telt bij kanovaren.
De IJssel is een mooie rivier maar door basaltblokken moeilijk om rustplekken te zoeken met een zwaarbeladen kano.
Enfin we stonden op een leuk plekje in de uiterwaarden van RWS. We zagen wel paarden maar die stonden in eerste instantie achter het hek van een weiland bij de boerderij. We hebben ons daar aangemeld bij de boerin die ons zonder pardon van ‘haar’ land verwees: Tegenwerpingen als oververmoeid en hartpatiënt mochten niet baten. We moesten weer de IJssel op om, dankzij twee wandelaars via een strandje – maar nog wel over basaltblokken – een nieuw plekje te vinden.
Dit was voor mij de genadeslag, ik kreeg het s’avonds stervensbenauwd en om 01.30 uur belde Bram op mijn aandringen 1-1-2.
De ambulance kwam al snel over de nieuwe brug bij Zutphen en Bram met mobiel en zaklamp seinde naar de brug. Door de nieuw gegraven nevengeul wist de ambulance ons niet te bereiken. Ondertussen hield de ambulancepost zich op de hoogte van mijn aanspreekbaarheid.
Er werd uiteindelijk contact opgenomen met de Zutphense brandweer die een bootje stuurde met drie man om mij via het water letterlijk te ontzetten en naar de jachthaven Zutphen brachten, waar politie en ambulance uiteindelijk op mij wachtten. Met de ambulance ben ik toen naar het Gelreziekenhuis gebracht. Ik ben daar prima opgevangen en behandeld.
Ondertussen na een week ziekenhuis zit ik weer gezond en wel thuis.
Vanaf hier mijn dank naar Ambulancepersoneel, Brandweerpersoneel en Politie en niet in het minst naar het verplegend personeel van het Gelreziekenhuis.
Uiteindelijk werd een kano avontuur een zorgzaam avontuur!