Vrijdag 11 oktober ‘24, 11 leden van de trainingsgroep, tijd voor het Zeeland-weekend.
Wat was het heerlijk! Kom, loop even mee langs de gebeurtenissen en prachtige uitzichten.
Het is al gezellig om op de club aan te komen. Een ieder samen druk bezig met de kajaks opladen en alle spullen in gereedheid brengen. Enigszins verhit van de inspanningen en de vele controles, lachte een kop koffie voor vertrek ons toe. Eenmaal iedereen aanwezig rond de tafel, leidde Loek de eerste briefing in. Met kaart, apps en miniatuur kajak werden we nauwkeurig door omstandigheden 2Bft, 0,8m hoog uit NNW), omgeving (parkeerplaatsen bij de kust, zandbanken en Grevelingenmeer) en technieken (golven haaks/parallel, lage/hoge steun, surfen en uitbreken) heen gepraat. Bij aankomst in Ouddorp stond ‘oefenen in de branding’ op het programma.
Na een krachtmeting met het mulle zand, rolden de witte koppen van de branding ons tegemoet. Dat verdiende een volgend moment van instructie, uitdelen van de portofoons en een rondje over ieders gemoed. En dan, onder de bezielende leiding van Loek en Arie,… aan de slag!
De eerste oefening hield in om, achter de ‘eerste branding’, parallel aan het strand te varen. Daarmee konden we in een overzichtelijk gebied goed gevoel krijgen voor rollende/duwende golven tegen de zijkant van onze kajak en het uitzetten van de lage steun om als een koorddanser ‘over’ de golven te evenwichten. Zo gezegd, zo niet gedaan. Zonder uitzondering kozen we meer het ruime sop achter de branding waardoor de oefening een enerverende wending kreeg. Voordeel was dat we direct alle technieken uit de briefing en instructie toe konden passen. Zo konden we ook al direct oefenen met surfen en het voor of achteruit peddelen om de snelheid te reguleren. Super! Direct al heel veel geleerd in aanloop naar de volgende dag op zee.
Maar eerst naar de camping waar we ons verdeelden over drie chalets. Althans rond het eten stroomden we weer allen in een chalet voor verhaal, spel, muziek en versnapering. Er werd met passie gekookt waarbij Bernadette de leiding nam over de hoofdmaaltijd en Manja het dessert voor haar rekening nam. En dan komt er zo’n moment in de avond dat de volgende dag steeds intenser in de beleving binnensluipt. Dat is dan een moment om de tocht van de volgende dag door te nemen. Van de trailerhelling van Springersdiep naar de vuurtoren aldaar. En de jonge mensen onder ons, samen met Kitty naar de reptielenzoo in Vlissingen.
Waar we bij het brandingvaren de zee vanuit het strand benaderde, deden we dit nu andersom. Loek nam ons mee in hoe golven breken, de patronen en hoe we onszelf konden uitdagen door net voor of juist net na het breekpunt parallel aan het strand te varen en met de golven te dansen. En ja, dan is de zee ook niet de beroerdste om ons nu en dan met zachte dwang op het strand af te leveren. Dat was overigens een perfecte warming-up, voor het surfen dat na de pauze volgde. Vanuit zee richting de branding en surfen maar! Oh, nog even vertellen dat de golven niet alleen van achteren kwamen; daar is zee te veelzijdig voor. Dus het was tijdens het surfen goed uitkijken welk stukje zee ons vanuit welke hoek wilde inhalen. Een enerverend samenspel met wederzijds respect. En dan is er voor ieder een eigen moment om het ruime sop te verwisselen voor koffie of wat dan ook, bij de nabijgelegen strandtent.
Die avond hadden we de bereiding van ons avondeten uitbesteed aan de koks van restaurant Surfinn. Een gezellig decor voor de nabeschouwing en het culinaire event waar ook de boodschap uit de flessenpost gedeeld werd.
Tijdens de voorbereiding van de laatste dag werd snel duidelijk dat de wind te sterk zou zijn voor nog een dag op zee. Het Grevelingenmeer was een prachtig alternatief. Nadat de auto’s op hun plek stonden, begonnen we aan onze overtocht. De eerder opgedane technieken konden we rijkelijk toepassen. Geholpen door de wind, waren er vele golven om mooi op te surfen. Ook vergaten we niet om van de natuur te genieten. Deze tocht was een heerlijke afsluiting van een mooi weekeinde. Dat pas echt ten einde kwam na een gezamenlijk moment onder het genot van een versnapering.
Verslag van Johan Frentz over het Zeelandweekend oktober 2024.